Op het eerste gezicht toont dit schilderij een gezichtsloze massa. De blik wordt getrokken naar de figuur in het midden van het schilderij. Een gezicht, bijna volledig uitgewist. Bijna verdwenen, als een ziel die het lichaam verlaat.

Angstaanjagend. En toch - te midden van de kilte - komt er een zekere warmte naar voren. Want ondanks het feit dat deze figuren leeg, uitgeput en zonder gezicht lijken - blijven ze sterk. Verbonden met elkaar (zie twee figuren rechtsonder), strategisch gepositioneerd, als pionnen op een schaakbord. Samen, nog steeds overeind, ondanks alle tegenspoed.

Ze lijken elkaar te beschermen en zich te verzamelen rond de centrale, worstelende figuur in het midden. Allen bijeen gehouden door iets subtielers en krachtigers.

Een verlangen om moedig te zijn. Gegrond en geworteld op hun plaats. Verbonden door samenhorigheid - togetherness.

________

At first sight, this painting shows a  faceless mass. The eye is caught by the figure in the middle of the painting. A face, almost completey wiped out. Almost vanished, like a soul, leaving the body.

Terrifying. And yet - amidst the chilliness - a certain warmth comes through. Because despite the fact that these figures seem empty, drained, and faceless - they remain strong. Connected with each other (e.g. two figures bottom right), strategically positioned, like pawns on a chessboard. Together, still standing, against all odds. 

Seemingly shielding each other and gathered around the central, struggling figure in the middle. All being held together by something more subtle and strong.

A desire to believe in bravery. Grounded and rooted to the spot. Connected by togetherness.

Available.