NL: Alle schilderijen die ik sinds het nieuwe jaar begonnen ben, ontstonden uit de kleur blauw. Zoals dit schilderij, dat een beetje context vereist. 

Intuïtief greep ik naar de kleuren die me op dat moment aanspraken, en verraste mezelf met mijn keuzes in het proces. Geel, oranje, rood - de kleuren van Agni, vuur. En eens ik in de flow zat, kon ik niet meer stoppen. Zoveel kwam naar boven. en naar buiten. 

Instinctief koos ik voor felle kleuren en sterke contrasten, maar zelfs dat volstond niet. Ik voelde de drang om nog meer beweging en vormen toe te voegen. En ook al balanceerde ik al op de rand van overdrijving, toch voelde ik de drang om door te gaan.

Op deze manier kwamen alle onuitgesproken gevoelens, onaangeboorde zaken, onuitgesproken gedachten naar buiten. Dit resulteerde in een explosie van gevoelens die gezien en gehoord wilden worden, verweven in een spel van vorm en kleur. En dit, ongeacht het resultaat, is precies waar meditatie om draait.

ENG: All paintings that I started since the new year, originated out of the color blue. Like this one. Which requires a bit of context.

Out of the blue, I intuitively picked out the colors that I was drawn to at that moment. Surprising myself with my own choices along the way. Yellow, orange, red – the colors of Agni, fire. And once I got in to the flow, I couldn’t stop anymore. So much had to come out. 

Instinctively I went for loud colors and strong contrasts, but even this wasn’t enough. I felt like I had to add even more layers of movement and shapes. Coming so close to the edge of an overkill, and I still felt like I had to keep going. All unexpressed feelings, unsaid things, unspoken thoughts came out this way. 

Culminating in this. An explosion of feelings wanting to be seen and heard, collected in a vibrant play of shape and colour. And let it be this, regardless of the result, what meditation is all about.